در مجموعه ای از "لطایف مضحک" قرن یازدهم حکایتی آمده از امیر حلب که والی اش در انطاکیه منشی احمقی داشت. دو کشتی بادبانی(قادس)مسلمانان با همه ی عمله و جاشوهای آنها، در دریا غرق شد، و منشی شرح واقعه را، از جانب ارباب، چنین به امیر نوشت :

بسم الله الرحمن الرحیم

به عرض امیر ایدهم الله می رساند که:

دو قادس، یعنی دو کشتی،‌ به علت تلاطم دریا، یعنی قدرت امواج،‌ به قعر آب فرو رفتند، یعنی غرق شدند، و هر که در آنها بود جان باخت، یعنی مرد.

امیر حلب به والی پاسخ داد:

نامه ات وصول شد، یعنی رسید، و بدان وقوف یافتیم، یعنی آن را خواندیم، منشی ات را سیاست کن، یعنی بزن تو سرش، عذرش را بخواه، یعنی دیگری را به جای او گذار، زیرا که کودن، یعنی الاغ، است.الوداع، یعنی نامه تمام.